4.34
Saat 4.34 Atlama isteğiyle çıktığım, tıpkı bir ev haline getirip manzarasına aşık olduğum balkonda araba sayısıyla totem yaparken buldum kendimi. Ölüm kokan bir rüyadan uyandıktan sonra sakinleştirici etkisi taşıyan tek şeydir bir sigara yakabilmek. Bende öyle yaptım. Henüz hayatım kadar kararmamış olan boyumdan büyük balkon pencerelerimi sonuna kadar açtım ve sigaram yerine şehirle konuştum. Bir kaç saat sonra canavara dönüşmeyecekmiş gibi henüz yeni doğmuş bir bebek kadar masumdu. 6 ayda bir gelen alt katta ki yaşlı tonton teyzenin burda olmamasını fırsat bilerek şehri küllüğe çevirdim. Sigaraya vurduktan sonra havada savrulan külleri izledim. Tıpkı bir dilek balonu gibi içlerinden kimi yerçekimine meydan okuyup gökyüzünü hedef aldı ışığı sönene dek. Gözlerimin içi gibi onlarında ışığı söndü. Savruldukları yerleri göremeyecek kadar kör oldum. Sonra bir araba durdu kırmızı ışıkta. Burdan 10 dakika içinde 20 araba geçerse her şey yoluna girecek diyerek kronometremi başlattım. süre bit...