dünyanın en aksi annesine
ilk kutlayanda benim, sanırım "yapmayacağım!" diye kendimden emin bir şekilde atıp tutarken yine bir vurgun yapıp son kutlayanda ben olacağım. bazı cümleler kendini sarf ettirmemek için çok uğraşır. yüzlerce engeller koyar önüne. yeni bir titanik yapar, "asla batmaz!" dersin ama o cümleler gemini alabora eder. bir buz dağı sayesinde yok olur gider, tarihe gömülürsün. kaçışın olmadığını bilir, batarken keman çalmaya devam edersin. sarf edilemeyen kelimeler, sarf edilenlerden daha değerlidir her zaman. imkansızdır çıkışları yüreğinin en derinlerinden, en sığ düşüncelerinden. sarf edilebilen cümleler zamanla anlamını yitirir. bisiklet sürmek kadar kolaydır söylemek. kuş cıvıltısı kadar olağandır duymak uykunda bile. "ne kadar kelime sarf etsemde sana, sarf edemediğim en güzel cümlelerimsin aslında!" bilinen çocukların aksiyim. belki biraz bende aksi'yim. tek harf değişimiyle belki bende biraz eksi'yim. belki de biraz eksiğim. belki eksiğiz. zaten...