şizofren

belki güneş sisteminde dünyan olmak istedim. belki tenine vurup seni üşüten o serin rüzgar, paketinde içmeye kıyamadığın sol dal sigara, dinlerken kendinden bile kıskandığın müzik, belki de sadece hiç. okula yeni başlayan bir çocuğun ilk gün annesini özlediğinden bile çok özledim belki. gecenin bir yarısı gördüğüm kabusun etkisiyle uykumdan uyanıp deli gibi içmek istediğim sigara gibi ihtiyacım oldu kimi zaman sana. üstelik sigaram olmadığı halde kimse bana sarmasın diye arayıp konuşacak bir babam olmadığı için sarhoş taklidi yaparak yürüdüğüm sokaklarda açık tekel bayi arayacak kadar çok. seni bana soranlara o benim “gönlümün görmek istediği en güzel düş” diyorum. “içmeye kıyamadığım son sigaram” hatta “bakmaya doyamayıp hafızama kazıdığım en güzel manzara” diye ekliyorum ve eski türk filmlerinde ki bir adamın yavrular yağmurda ıslanmasın diye camdan üstlerine şemsiye koyduğunu görmüş gibi bakan sevgi ve tebrik dolu gözlerin hapsinde müebbet yiyorum. oysa istediğim onların değil, senin gözlerinin hapsinde müebbet yemek. saatlerce, günlerce, aylarca belki de satırlarca, sayfalarca, kitaplarca haberin olmadan yazabilirim seni. sevgilim, kadere bizde not düşelim. çünkü delirdim. senden habersiz intiharlar düşledim.
unutmadan, birazda gerçeklerden bahsedelim mi?
mesela, öyle bir müzik hiç olmadı.
hiçbir müzisyen öyle mükemmel bir şarkı yazamadı.
ve hiçbir enstrümandan öylesine güzel notalar çıkmadı.
aslında, hiç olan ben değil de sendin.
ben en azından hiç olabilen,
sen ise hiç bile olamayandın.
belki seni hiç özlemedim.
çünkü sen kimseydin.
bilirsin,
birileri özlenir, kimseler değil.
sana hiç ihtiyacım olmadı.
ve ne yazık ki bana kimse seni sormadı,
zaten olmayan bir şey nasıl sorulabilirdi ki?
herkesin gözlerinin hapsinde müebbet yiyen hala benim. biraz da benim gözlerimden bakarsak dünyaya, inan bana müebbet verebileceğim kimse yok etrafımda.
sen bilmezsin sevgilim ama,
adaletsizliklerle dolu olan güzel ülkemin adaleti hayaletleri yargılayamıyor maalesef ki.
tıpkı benim gibi.
belki de şizofrenim.
belki gerçek, belki hayaletsin.
kim bilir? belki de ben, ben bile değilimdir.