illegal

kapat gözlerini.
körmüş gibi ellerini kağıdın üstünde gezdirerek hisset yazdığım her cümleyi, mürekkep ellerine bulaşsın, akıttığım kanlardan değil mürekkeplerden anla beni. ağzımdan dökülen kelimeleri dinlemez, susarak attığım çığlıkları duymazken sen, ellerinde ki mürekkepler bırak kalbine aksın. konuşarak kavga etmektense, konuşmadan anla beni.

şimdi aç o okyanuslardan derin olan gözlerini. karşındayım. gör artık beni! gözlerimin içine bak, anlat,
susma,
bana beni anlat!

ellerimi tut,
hiç bırakmayacakmışsın gibi sımsıkı tut!
yalanlar söyle bana. senden duyduğum her yalan, hayatımın en güzel gerçekleri aslında.
boğulmadan dalgalarında, yeniden kapat gözlerini. düşün!
denize nazır bir çilingir sofrası düşün. düşün ki güneş batıyor, gün ölüyor! kalbimizin kilitleri her
kadehler buluştuğunda havada açılıyor. çıkarıyoruz anahtarlarımızı attığımız dipsiz kuyulardan. buzlukta unutulmuşta yıllar sonra gün yüzü görmüş gibi çözülüyoruz. karışmışken birbirimize, usul usul ayrılıyoruz kendimizden ve en çok bizden.
çünkü,
veda zamanı.

birine veda etmek, ondan değil ona gitmektir fikrimce. gerçeğinden uzaklaşıp, hayaline tutunmak. her yeni güne yüzünü avuçlarının arasına alma heyecanıyla uyanmaktan çok belki rüyamda görürüm umuduyla yataktan çıkmamak ve günlerce uyumak.
vedalar sevgilim, bu dünyada var olmuş en boktan şey!

illegaldir tüm torbacılar. legal olmayan her şeyi dağıtırlar şehrin dört bir yanına. bozkırın ortasını
yağmur ormanlarına dönüştürebilirler. çünkü illegal, legalden daha kolay bulunur. her illegal bir
intihardır, uyuşturur beyninin her bir hücresini, verdiğin her bir tepkiyi.
kimse bilmez asıl illegal değil legal uyuşturur. en yasal uyuşturucudur.

her yeşil illegalken, sen legal olan en güzel intiharsın sevgilim. çünkü yeryüzünde ki tüm
uyuşturuculardan çok daha fazla kafa yapar gülüşün ve gözlerin!